Stanislas en Tom. Ze groeiden op in verschillende werelden, en toch lagen die twee handen van bij het begin op een buik.

Zoals in die eerste jaren, toen Tom Stanislas zijn rake ideeën technisch hielp waarmaken. Of toen ze al lang groot waren en Stanislas als best man officieel deel werd van onze familie.

Ze wandelen sinds mensenheugenis op dezelfde golflengte. Hoog in de lucht reikend naar de hemel van geluk, of kopje onder tussen de schuimkoppen; het zoute zeewater in de mond. De een trekt de ander altijd weer recht. Met warme schouderklop en een duw onder z’n gat de volgende golf weer op.

Kunstenaar Stanislas Lahaut vertrekt steeds vanuit zijn eigen leefwereld. Via minimale ingrepen voegt hij een poëtische of speelse voetnoot toe aan onze alledaagse realiteit.